Pierwszą, która zwróciła uwagę na to, że w prawidłowym rozwoju człowieka są trzy bazowe zmysły: dotyk 🖐 równowaga 🤸♂️ (przedsionek) i propriocepcja 💪 była Jean Ayres (więcej o zmysłach dowiesz się tutaj: https://mamaprzyrodniczka.pl/czy-czlowiek-ma-tylko-piec-zmyslow/). Współcześnie część terapeutów integracji sensorycznej (SI) posługuje się stworzoną przez nią klasyfikacją zaburzeń SI 😉 ale są także tacy, którzy bazują na podziale stworzonym przez L. J. Miller (klasyfikacja poniżej).
Zaburzenia integracji sensorycznej możemy podzielić na trzy grupy:
- Zaburzenia modulacji sensorycznej, a tutaj jeszcze wyróżnimy: nadwrażliwość sensoryczną (dziecko unika intensywnych bodźców albo gwałtownie na nie reaguje), podwrażliwość sensoryczną (dziecko unika zabaw, ruchu i nie ma wyczucia siły), poszukiwanie sensoryczne (dziecko poszukuje intensywnych doznań np. kopie, gryzie, wspina się wysoko i nie zauważa, że się skaleczyło).
- Zaburzenia dyskryminacji sensorycznej (dziecko ma trudności w rozróżnianiu bodźców i słabe czucie własnego ciała).
- Zaburzenia motoryczne, a tutaj dodatkowo wyróżniamy: zaburzenia posturalne (dziecko ma słabe napięcia mięśniowe czy problemy z utrzymaniem równowagi), dyspraksja (dziecko ma problem z planowaniem i wykonywaniem ruchów i np. potyka się, a jego ruchy wydają się niezgrabne).
W kolejnych wpisach bliżej będziemy się przyglądać każdemu z tych kilku rodzajów zaburzeń integracji sensorycznej, jakie objawy powinny zaniepokoić rodziców, ale też jak można wesprzeć dalszy prawidłowy rozwój sensomotoryczny 😉
